همه‌چیز از یک اشتباه شروع شد. از عشقی که نباید شکل می‌گرفت... از احساسی که مرزهای اخلاق و خانواده رو در هم شکست. و یه جمله که تا همیشه تو ذهنم تکرار میشه: "یه دختر که از برادرش حامله نمی‌شه... هرچند اون برادر، واقعا هم برادرش نباشه!" این داستان، حکایت گناه نیست... حکایت قلبیه که جای اشتباهی عاشق شد. و تاوانی که هنوزم تموم نشده...

اون مرد، وکیلی سرشناس بود. مردی موفق، با پرونده‌های درخشان، اما یه راز تاریک پشت نگاه‌های خونسردش پنهون بود...  تا روزی که منو دید... من، دختری که از کودکی به‌خاطر یه نقص مادرزادی، همیشه پشت درهای بسته‌ی پذیرش جا مونده بودم. طردشده، ولی زنده... حضور اون، منو وارد دنیایی کرد که هیچ‌وقت فکر نمی‌کردم وجود داشته باشه. دنیای آدم‌هایی با زخم‌هایی شبیه من، اما قلب‌هایی که هنوز می‌تپید برای فهمیده شدن، برای دوست داشتن... و بین اون‌ها، عشقی شکل گرفت؛ متفاوت، عمیق و گاهی ترسناک. «افرای ابلق» داستان زندگی منه. روایتی از سقوط به اعماقِ تاریکی، لمس کردنِ عشق، و پرواز به اوجِ رهایی...

آوا از کودکی زیر سایه‌ی عمارت خانواده‌ای ثروتمند بزرگ شده؛ جایی که پدر و مادرش برای زنده ماندن، خدمت می‌کنند. خودش هم بخشی از این خانه است، اما همیشه احساس می‌کند به این دنیا تعلق ندارد. غرورش، رؤیاهایش، و قلب بی‌قرارش او را به سمت رهایی می‌کشند. در همین گیرودار، بیتا، دختر خانواده، وارد یک نامزدی ساختگی با رادان، مردی پرنفوذ و مغرور می‌شود. یک اتفاق ساده اما سرنوشت‌ساز باعث می‌شود آوا به خانه‌ی رادان برود، اما این بار نه به عنوان دختری با رؤیا، بلکه به عنوان خدمتکاری ساده... با گذشت زمان، چیزی در دل مرد یخ‌زده می‌لرزد. آوا برایش فقط یک خدمتکار نیست. عشق آرام آرام راه خودش را پیدا می‌کند، درست از همان جایی که هیچ‌کس انتظارش را نداشت.

از نگاه های معنی دار قباد با بی اعتنایی گذشتم و در حالیکه سعی میکردم هاله ی غم را از دور صورتم بتارانم پشت بند یک لبخند مصنوعی گفتم معلومه مونس خانم با قدرت اومده جلو و کسی حریفش نیست فقط مشخص نیست کی و چطور تونست دانیار رو تو عمل انجام شده قرار بده. کلماتم انگار سمناک بودند کامم از گفتنشان تلخ شده بود. ته استکان چای ام را سر کشیدم و فکر کردم کاش چیزی شیرین تر از شیرینی و پولکی اینجا بود که باهاش بتونم مزه زهرمار دهنمو عوض کنم.

امیرحسین، پسر محبوب فامیل و به‌ویژه مادربزرگ، در دل گذشته‌ای تاریک و پرزخم بزرگ شده؛ گذشته‌ای که سایه سنگین خانواده‌اش، به‌ویژه پدر و مادرش، آن را ساخته‌اند. سال‌ها بعد، درست وقتی که به ثبات رسیده و گذشته را پشت سر گذاشته، ورود مردی به نام ابوذر و پسرش ساعدی، رازهایی را از دل خاک بیرون می‌کشد؛ رازهایی که برای سال‌ها پنهان مانده بودند...

دختری چادری و آرام به نام زهرا وارد خانه‌ی پسری مغرور و بی‌ملاحظه می‌شود تا به‌عنوان پرستار از او مراقبت کند. ماهد، رئیس یک شرکت موفق، از همان ابتدا با رفتارهای زننده‌اش او را در تنگنا می‌گذارد. اما شرایط به‌گونه‌ای پیش می‌رود که خواست پدر ماهد همه‌چیز را تغییر می‌دهد: محرمیتی اجباری و ناخواسته میان آن دو...

کتاب پست‌مدرنیسم نوشته‌ی گلن وارد برای نخستین بار در سال 2003 منتشر شد. این کتاب مطالب و مفاهیم مهمی را درباره‌ی پست‌مدرنیسم توضیح می‌دهد و می‌تواند راهنمای خوبی برای شناخت این سبک هنری باشد. گلن وارد نویسنده کتاب درباره‌ی کتابش می‌گوید: «پیست مدرنیسم در مقابل این‌که به‌راحتی در چند جمله خلاصه شود مقاومت می‌کند و نمی‌خواهد یک تعریف مشخص و قطعی داشته باشد. درنتیجه این کتاب درصدد حل مسئله‌ی پیست مدرنیسم نیست و ادعا نمی‌کند مطالبش قطعی و کاملاً جامع است. کتاب حاضر به‌جای ایفای نقش دایره المعارف پست مدرنیسم، بیشتر به‌عنوان یک راهنما در حوزه‌ای عمل می‌کند که هدفش ارائه‌ی مطالب مفید درباره‌ی نحوه‌ی شروع و آشناسازی مخاطبان است. در این چارچوب، و برای پرهیز از سردرگمی  و تراکم در این فضای بسیار محدود، بایستی به‌صورت گزینشی عمل می‌کرد. به‌ناچار بعضی از جنبه‌ها، نسبت به جنبه‌های دیگر با عمق بیشتری مطرح‌شده‌اند و مباحثی هم وجود داشته است که آن‌ها را به‌کلی حذف کرده‌ام.

کهربا یهویی ناپدید میشه، و درست وقتی همه دنبال سرنخ‌ان، کیاراد – نامزد قبلی – برمی‌گرده! اونوقت همه چی بهم میریزه... مخصوصاً برای کامران. مردی که بدون اینکه حتی یه نسبت خونی با کهربا داشته باشه، مثل یه برادر – یا شاید بیشتر – کنارش بوده. سال‌ها با غیرت مراقبش بوده، هوای مادر و خواهرش رو هم داشته است. اما خب، دل که دست خودش نیست ... کم‌کم وابستگی‌ها خودشونو نشون میدن. یه چیزی بینشون هست که نمی‌تونن انکارش کنن. تو همین گیروگیره که کیاراد میاد و ادعای جبران گذشته رو داره! اما خیانت رو میشه فراموش کرد؟ همه چی وقتی جدی تر میشه که پای یه مناقصه بزرگ وسط میاد. رقبای خطرناک یکی‌یکی وارد می‌شن. حالا کامران و آرشام، دو شریک که بیشتر از برادر به هم وابسته‌ها، باید بجنگن. هم برای کار، هم برای آینده، و شاید برای عشقی که فهمیدنش.

این روایت، سفری‌ست در میان ۸۷ حس و تجربه‌ای که جان انسان را در خود نهفته دارند. در هر گام، مهارت‌هایی می‌گیرم که به ما کمک می‌کنند پیوندی یاد بگیرند با دیگران بسازیم. این داستان با زبانی نو و ابزارهایی ملموس، ما را به تازگی از انتخاب‌ های آزاد و فرصت‌های دوباره می‌برد. جهانی که در آن می‌توانیم روایت‌های صادقانه، شجاعانه و گاه دردناک خود را با دیگران در میان بگذاریم، از دل تنهایی‌ها بیرون بیاییم و به گفته‌های واقعی و صمیمی برسیم.

مردی به نام دیاکو، در کشاکش بازپس‌گیری اموال از دست‌رفته‌اش، دختری را می‌رباید که سال‌هاست زیر نظرش دارد و از دور مراقب اوست.

گاهی فقط یک اسم، یک عکس یا یک آهنگ کافی‌ست تا تو را به دورافتاده‌ترین گوشه‌ی ذهنت پرتاب کند؛ جایی که حالا آرامگاه خاطرات خاموشی‌ست که سال‌هاست بی‌صدا خفته‌اند. خاطراتی که با تمام سادگی‌شان، یادآور لحظات خاص زندگی‌اند و برای بیدار شدن، تنها به یک جرقه‌ی کوچک نیاز دارند؛ جرقه‌ای که گاه اشک در چشمت می‌نشاند و گاه لبخند روی لبت می‌کارد. و بعضی وقت‌ها، همین جرقه‌ها بی‌هشدار اتفاق می‌افتند...

کتاب ماسه و کف و خدایان زمین حاوی اشعاری ترجمه شده از “جبران خلیل جبران” شاعر و نویسنده ی لبنانی قرن بیستم است که در بخش نخست با عنوان “ماسه و کف” شامل مضامینی اندرزی در قالب جملات کوتاه است. برخی از این مضامین عبارت است از: لزوم اطعام نیازمندان؛ تعریف عشق؛ تبعات نیرنگ؛ ویژگی آزاد مرد راستین؛ و تعریف سخا و عزت نفس. بخش دوم با عنوان “خدایان زمین” منظومه ای از زبان سه شخصیت است که هر سه به سرانجام الوهیت خویش و سرنوشت انسان می اندیشند. خدای نخست، مظهر تصورات نیست انگارانه و پوچی، خدای دوم نماینده ی اصالت وجود و خدای سوم منادی اصالت حیات انسانی و پویایی انسان است. خدایان اول و دوم وارد مناقشه ای نظری و انتزاعی می شوند، اما خدای سوم به سرزندگی و شور انسان توجه دارد و سرانجام، منطق او پیروز می شود.

ثریا تنها سه ماه از بارداری‌اش گذشته بود که همسرش را از دست داد. او ماند و باری سنگین از تنهایی و مسئولیت بر دوش کشید. از روستای گوران به تهران آمد و با حقوق ناچیز معلمی، به‌تنهایی دخترش آنا را بزرگ کرد. سال‌ها از آن روزهای سخت گذشته و آنا حالا به دختری جوان و پرشور تبدیل شده؛ دختری که بیش از هر زمان دیگری در برابر مادرش قد علم می‌کند و سعی دارد خود را اثبات کند. اما فاصله میان این مادر و دختر آن‌قدر عمیق شده که حتی در فهم ابتدایی‌ترین احساسات و خواسته‌های یکدیگر ناتوان مانده‌اند. ثریا، خسته و دل‌شکسته، گاه به این فکر می‌افتد که شاید همه‌ی سال‌هایی که برای ساختن رابطه‌ای امن میان خود و دخترش تلاش کرده، چیزی جز دویدن در مسیری بی‌نتیجه نبوده است...

داستان «روز خرگوش» در دو فصل روایت می‌شود و هر فصل از زبان یکی از شخصیت‌های اصلی بیان می‌گردد: فصل نخست با روایت آذین و فصل دوم با صدای آزیتا پیش می‌رود. بلقیس سلیمانی در این اثر، هویت فردی را از بستر اجتماعی و اقتصادی جدا نمی‌بیند و نشان می‌دهد که فردیت انسان همواره درگیر با جایگاه و شرایط اجتماعی‌اش شکل می‌گیرد. در رمان، دو شخصیت زن حضور دارند که در تضاد با یکدیگرند و به‌نوعی بازتاب دو تیپ متفاوت از زنان جامعه معاصر محسوب می‌شوند. آذین، برخلاف آزیتا، زنی درون‌گرا، منفعل و اقتدارپذیر است که سرنوشت را بی‌هیچ مقاومت و پرسشی می‌پذیرد.

این دوگانگی را می‌توان نه فقط به عنوان دو شخصیت مستقل، بلکه به مثابه دو بُعد متضاد از روان یک انسان نیز در نظر گرفت؛ گویی در یک روز، دو وجه از یک هویت انسانی به موازات هم شکل می‌گیرند. سلیمانی این دوگانگی را با برجسته‌سازی تضادهای رفتاری و فکری آذین و آزیتا نشان می‌دهد؛ در جامعه‌ای که مرزهای اخلاقی در آن رنگ باخته‌اند و ارزش‌ها در هاله‌ای از ابهام و تردید گرفتار آمده‌اند.

خزان، عکاسی ۳۱ ساله، دوران نوجوانی سختی را پشت سر گذاشته است. پس از طلاق والدین، مراقبت از پدری که از اختلالات روانی ناشی از جنگ رنج می‌برد را بر عهده گرفت و در نهایت شاهد خودکشی او بود. جدایی از پسرعموی محبوبش و تجربه‌ی خودکشی ناموفق، او را از خانواده‌ی پدری دور کرد و نزد مادر بازگرداند. اکنون، پس از دوازده سال، خزان با تکیه بر استقلال مالی، همراه با خواهرخوانده‌اش حنا و دوست صمیمی‌اش دنیا، شرکتی تبلیغاتی در تهران راه‌اندازی کرده است. اما حضور ناگهانی پندار طلوعی، وکیلی جوان که در گذشته‌ی عاطفی او نقشی پررنگ داشته، چالش تازه‌ای را پیش روی خزان قرار می‌دهد.

نگار، دختری جوان که به همراه مادر و خواهرش زندگی می‌کند، تصمیم می‌گیرد نقش فعال‌تری در زندگی‌اش ایفا کند. آغاز این مسیر با ورود او به محیط کار رقم می‌خورد؛ جایی که فرصتی برای کشف توانمندی‌ها و عواطف درونی‌اش فراهم می‌شود. این روایت، ماجرای تقابل او با سنت‌های نادرست خانوادگی و تلاش برای بازتعریف هویت فردی و اجتماعی‌اش است.