نمی‌دانم از کجا باید شروع کنم… اصلاً چیزی برای گفتن مانده؟ همه‌چیز با یک تصمیم اشتباه، به پایان رسید. یک لحظه بی‌فکری کافی بود تا همه‌چیز از دست برود: آینده، امید، آرامش. اگر آن لحظه فقط چند ثانیه بیشتر فکر کرده بودم، شاید حالا جای دیگری بودم، آدم دیگری. اما حالا فقط هستم… بدون اینکه زندگی کنم. در این دنیا زنده مانده‌ام، اما زنده بودن، همیشه به معنی زندگی کردن نیست. روح من مدام زخم می‌خورد، و هیچ فرصتی برای ترمیم نمی‌یابد.