یه بار وقتی هشت سالم بود، ترنتون ناکس رو دیدم؛ یادمه چه افتضاحی به پا کرد! چنان هلم داد رو تاب که دندون جلوم پرواز کرد بیرون. هنوز اشک تو چشمم خشک نشده بود که ولم کرد رو زمین و با یه قیچی افتاد به جون موهام، انگار دشمن خونی‌ش بودن! نتیجه‌اش؟ فاجعه محض. حالا بعد از سال‌ها، دوباره روبه‌روش وایسادم ولی این‌بار با یه ورژن جدیدش: جسورتر، شرورتر، و حتی خطرناک‌تر از قبل...