کهربا یهویی ناپدید میشه، و درست وقتی همه دنبال سرنخ‌ان، کیاراد – نامزد قبلی – برمی‌گرده! اونوقت همه چی بهم میریزه... مخصوصاً برای کامران. مردی که بدون اینکه حتی یه نسبت خونی با کهربا داشته باشه، مثل یه برادر – یا شاید بیشتر – کنارش بوده. سال‌ها با غیرت مراقبش بوده، هوای مادر و خواهرش رو هم داشته است. اما خب، دل که دست خودش نیست ... کم‌کم وابستگی‌ها خودشونو نشون میدن. یه چیزی بینشون هست که نمی‌تونن انکارش کنن. تو همین گیروگیره که کیاراد میاد و ادعای جبران گذشته رو داره! اما خیانت رو میشه فراموش کرد؟ همه چی وقتی جدی تر میشه که پای یه مناقصه بزرگ وسط میاد. رقبای خطرناک یکی‌یکی وارد می‌شن. حالا کامران و آرشام، دو شریک که بیشتر از برادر به هم وابسته‌ها، باید بجنگن. هم برای کار، هم برای آینده، و شاید برای عشقی که فهمیدنش.

پرونده قتل پدرش هنوز بازه... پلیس دست خالی برگشته، و حالا این مزاحمتهای شبانه دارن همه چیزو ازش میگیرن. صحرا خسته‌تر از همیشه، بین حفظ خانواده جان‌اش و فرو رفتن در تاریکی، تنها یک انتخاب شده است… و آن، مردی‌ای که گذشته‌اش از سایه‌است: امیرسام پناهی . مردی با نگاهی که هیچ‌وقت تا تهش رو نمی‌فهمی، و شغلی که بیشتر از آن جواب بده، سوال می‌سازه...

مهگل، دختری زیبارو و مهربان، برای نجات خود و مادر بیمارش، مجبور می‌شود از دانشگاه انصراف دهد و به دنبال کار برود. به عنوان منشی در شرکتی استخدام می‌شود، اما خیلی زود با رفتارهای زننده‌ی پسر رئیس مواجه می‌شود و استعفا می‌دهد. درست زمانی که زندگی‌اش در تاریکی فرو رفته، خانواده‌ی رئیس برای خواستگاری از راه می‌رسند. مهگل که هیچ علاقه‌ای به بهزاد ندارد، جواب رد می‌دهد. اما وقتی او قول کمک مالی برای درمان مادرش را می‌دهد، مهگل ناچار می‌شود با شرایطش موافقت کند. غافل از اینکه وارد بازی خطرناکی شده... جایی که پای قانون، خیانت و زندان به میان می‌آید...این رمان ترکیب دو رمان عشق و احساس من و آبی به رنگ احساس من از همین نویسنده هستش که ایشون بعد از چاپ کتاب اسامی شخصیت ها و اسم کتاب رو تغییر دادن.

در دنیایی که هیچ‌چیز آن‌طور که به نظر می‌رسد نیست، نامدار خسروپناه برای انجام یک مأموریت سری یکی از اسرارآمیزترین خانه‌های شهر می‌شود. پانسیونی مجلل، با گذشته‌ای تاریک و مالک زنی که قانون را خودش می‌نویسد. او از نامدار می‌خواهد شاه‌ماهی پانسیون شود. لقبی که تنها به فرد داده می‌شود که بعد از خود او، فرمانروای مطلق آن خانه باشد. اما این پیشنهاد، بهایی دارد. نامدار حالا باید بین وفاداری به مأموریتش و تسلیم شدن در برابر وسوسه‌ها و تهدیدهای این زن، یکی را انتخاب کند. انتخابی که می تواند به قیمت جانش تمام شود...

مهگل، دختری زیبارو و مهربان، برای نجات خود و مادر بیمارش، مجبور می‌شود از دانشگاه انصراف دهد و به دنبال کار برود. به عنوان منشی در شرکتی استخدام می‌شود، اما خیلی زود با رفتارهای زننده‌ی پسر رئیس مواجه می‌شود و استعفا می‌دهد. درست زمانی که زندگی‌اش در تاریکی فرو رفته، خانواده‌ی رئیس برای خواستگاری از راه می‌رسند. مهگل که هیچ علاقه‌ای به بهزاد ندارد، جواب رد می‌دهد. اما وقتی او قول کمک مالی برای درمان مادرش را می‌دهد، مهگل ناچار می‌شود با شرایطش موافقت کند. غافل از اینکه وارد بازی خطرناکی شده... جایی که پای قانون، خیانت و زندان به میان می‌آید...این رمان ترکیب دو رمان عشق و احساس من و آبی به رنگ احساس من از همین نویسنده هستش که ایشون بعد از چاپ کتاب اسامی شخصیت ها و اسم کتاب رو تغییر دادن.

دستان نوهی حاج‌کربلاییه، همون مرد بزرگ و بااعتباری که همه‌ی محله‌های براش احترام قائلن را دارند. دستان تو همون محله تو آرایشگاه کوچیکشه، مردی مغرور، ولی با یه دل و پر از احساس. همه چی از یه ازدواج عجیب شروع میشه، با جانا، دختری که دشمنِ خونی دستان عموشه! جانا فکر می‌کنه دستان اومده محلل بشه و دلشو بیشتر از قبل بشکنه، ولی دستان یه هدف دیگه داره... اون می‌خواد کنار این دختر بمونه، پاش وایسه، حتی اگه آبروش بره. عشق دستان مثل آتیشه؛ پرحرارت، واقعی، مردونه. اون انقد عاشقانه پای جانا وایساده که حتی غرورشم جلو عشقش زانو زده. ولی سوال اینه... جانا می‌تونه باور کنه که این مرد، اومده تا دلشو نجات بده، نه بشکنه؟

از همان ابتدا که بازی را شروع کردی، دل را گذاشتی وسط، بی‌آنکه بدانی من با سیاه‌ها چه می‌کنم. حالا که حکم دست من است، فقط یک راه مانده... دل‌هایت را بریز، تا ببینیم چه کسی واقعاً حاکم است.

لیلی، دختری قوی و تنها، برای نجات مادرش که به بیماری قلبی مبتلاست، به دنبال پول عمل جراحی‌ست. اما بی‌پولی، او را به بن‌بست می‌کشاند. در اوج ناامیدی، ارشیا – مردی جوان و مرموز – پیشنهادی عجیب به او می‌دهد: «فقط یک شب با من باش، در ازای همه‌چیز...» حالا لیلی باید میان نجات مادرش و حفظ مرزهایش، یکی را انتخاب کند…

شهرزاد بعد از سال‌ها زندگی در فرانسه، به ایران می‌آید تا با خواستگاری که پدرش را بیشتر آشنا کرده است. مردی که از دوستان نزدیک خانواده است. در ابتدا همه‌چیز خوب به نظر می‌رسد، اما خیلی زود چهره‌ی واقعی آن مرد می‌شود. او به بیماری سادیسم مبتلاست؛ رفتارش خشن، غیرقابل‌تحمل و آسیب‌زنده است. شهرزاد که نمی‌خواهد قربانی دیگران شود، تصمیم به فرار می‌گیرد. در حین فرار، تصادف می‌شود؛ تصادفی که سرنوشت او را به مسیر دیگری می‌کشاند. مسیر تازه‌ای پر از چالش، هیجان، و احساسی که شاید در همان حادثه، معنای واقعی زندگی را برایش رقم بزند.

سوگل، دختری‌ست با نگاهی گمشده در انبوهی از خاطرات تلخ. نگاهی که روایتگر دردهایی‌ست ناگفته، فریادهایی در سکوت. از همان ابتدا، زندگی برایش صحنه های دروغپردازی ها بود؛ دروغ‌هایی از کسانی که خود را روزی با لبخند، دوست معرفی کرده بودند. باران، در این جهان سوگلی، چیزی فراتر از قطرات آب است. آن نوای آرام پروردگار است، نوید روشنی و پاکی. بارانی که حتی بر سر گناهکاران می‌بارد تا شاید دل‌های آلوده‌شان را از سیاهی بشوید. در آغاز راه، سوگل چهره تاریک حقیقت را دید. با چشمان خودش، به خیانتی خیره شد که قلبش را شکست. اما این تلخی‌ها، آغاز راه برای تبدیل شدنش به زنی محکم است. او آموخت که برای نجات روح لطیفش، ایستادگی کند. اجازه ندهد تاریکی، ریشه در قلبش بدوانند. تصمیم سوگل دارد که بماند، بجنگد و روشنایی را از نو بسازد.

در دل طایفه‌ای بزرگ، سنتی تاریک نسل‌به‌نسل چرخیده و خون‌های زیادی به پایش ریخته شده. اکنون تنها وارث آن، خدیو است؛ مردی زخم‌خورده از همین آیین، که در آرزوی پایان دادن به آن زندگی می‌کند. اما توبه‌اش می‌شکند... چرا؟ این رسم مرموز چیست که حتی قدرتمندترین مرد را از پا درمی‌آورد؟

زندگیمو پر از سیاهی کردم. پر از نفرت و تاریکی..فقط به خاطر همون عذابی که همیشه ازش دَم می زد. انقدر که برای خودم این واژه ی گناهکار رو تکرار کردم تا تونستم کاری کنم بشه ملکه ی ذهن و روح و قلبم.اون شعارش دوری از گناه بود ولی عملش… یک گناهکار حرفه ای بود..یه ادم از جنس تاریکی ولی با ظاهری شیشه ای ، شکست..بالاخره تونست ظاهر شیشه ای وشکننده ش رو هزار تیکه کنه. و اونوقت بود که ظاهر زشت و پلید گناهانش نمایان شد. و من دیدم ، به چشم دیدم. بزرگترین گناهان اون افراد گناهکار رو دیدم و نفرت رو تو وجودم پرورش دادم. نفرت همون چیزی که بر قلب سنگی من حکومت می کرد.. من… آرشام… اسمم گناهکار ، رسمم تباهکار...