در کتاب بیرون رانده دو داستان کوتاه از ساموئل بکت گنجانده شده که با درون‌مایه‌ای از لحن طنز تلخ همیشگی وی، روایتگر فردی است که به دلایل مضحکی از خانواده رانده شده و به جهت برخورداری از شخصیتی خاص، قادر به درک معمول از جامعه خود نیست. بکت در این داستان‌ها از شخصیت اصلی چهره‌ای قهرمانانه عرضه نمی‌کند و او را با تمام جوانب خوب و بدش به تصویر می‌کشد.