– تارا کیه؟ – دختری از جنس زخم. از اونایی که لبخند نمیزنن، ولی هنوز عاشق میشن. – چی شد اون شب؟ – یه حسادت، یه اشتباه... بعدش همه چی ریخت بهم. – خواهرش چی؟ – اون کینه‌داشت. از مدت‌ها پیش... – و اون دو مرد؟ – یکی مثل پاییزه ... ساکت و فراری از درد. - اون یکی؟ – تابستونه. پرحرارت، بی‌ثبات. – آخرش چی میشه؟ – معلوم نیست. ولی وقتی این چهار نفر روبه‌روی هم قرار بگیرن، یا آتش روشن می‌شه... یا همه چیز خاکستر می‌شه.

واقعی‌ترین تصویرت را همان دم دیدم، که دست‌هایم در پیوند با دست روی معنی گرفت... از آن لحظه به بعد، هر آنچه چشمم دید، سایه‌ای از بود، نه حقیقت!

گفتم توبه کنم نه به یاد تو بیفتم، نه در رؤیای تو باشم، نه از چشمانت بلرزم، نه از لبخندت بسوزم... توبه کردم! اما... با دیدنت، همه‌ی توبه‌ها ریخت زمین! من عاشقم هنوز. و این، حقیقتی بی‌پرده است...

از او متنفر بودم، بیهیچ سوالی. از همان روزهایی که تازه احساس زن شدن در من جوانه زده بود. نگاهش مثل سایه‌ای سرد و سنگین، مدام تعقیبم می‌کرد. حرفهایش، تذکرهایش، فقط مخصوص من بودند؛ همیشه «من» را می‌گرفت. اما آن لحظه که اسلحه‌اش را دیدم، چیزی در درونم شکست. آن زخم‌های قدیمی روی صورت، آن پوست سوخته و آن چشم‌ها... سرد، بیاحساس، تهی. دیگر فقط آذردهنده نبود، وحشت‌زده‌ام می‌کرد. حضورش هر مکان را برایم به «مهیل» تبدیل می‌کرد—جایی برای رنج. ماجد، مردی که همیشه سایه‌وار حضور داشت، اما هیچ‌گاه برایم معنای آرامش نداشت. و من، هنوز نمی‌دانم چه آینده‌ای در انتظارم است...

پرستو بی‌باک؟نه‌بابا، بیکله‌ست دختره! فوق لیسانس اقتصاد داره، نخبه کنکوره، نویسنده‌ست... ولی رفته وسط دار قالی کارگاه قالیبافی دارد تو کاشان، با نخ و پود و عرق کارگرها قالی می‌بافه، بعدشم قالیا رو با یه لبخند نصف قیمت می‌ندازه به عزت‌الله خان تو تهران. حالا داستان از کجا شروع می‌شه؟ عزت‌الله خان می‌میره-خدابیامرز! پسرش، جناب روزبه خان، تشریف میارن و می‌گن: «معامله؟! با کی؟!» پرستو هم می‌مونه وسط حجره و حق‌القالی ناپدیدش. این وسط دعواها، قهرها، کل‌کل‌ها، و ماجراهایی درمیاد که هم خنده‌دارن، هم پر تنش... یه نبرد کلاسیک بین زبون و زرنگی، دل و دیپلم، عقل و احساس.

هیچ‌وقت فکر نمی‌کردم یه خالکوبی کوچیک بتونه کل دنیامو بهم بریزه... یه روز صبح بیدار شدم و اون نقش عجیب رو روی کتفم دیدم. از همون لحظه، انگار همه‌چیز تغییر کرد. گذشته‌ی خانوادم، رازهایی که هیچ‌کس جرأت گفتنشو نداشت، و دنیایی که از عشق‌های مرگ‌بار بود، قدرت‌هایی فراموش‌شده بودند و خون‌هایی که هنوز جاری‌اند... اسم این دنیا «پرنیان شب» است. و من؟ من حالا بخشی از اونم...

کتاب ملت عشق نوشته الیف شافاک، عنوان پرفروش‌ترین اثر ادبی تاریخ ترکیه را به خود اختصاص داده است و در ایران نیز با استقبال چشمگیری از سوی خوانندگان مواجه شده است. این اثر ساختاری دوگانه دارد و دو داستان را به‌صورت موازی روایت می‌کند. یک داستان در قرن هفتم هجری در قونیه جریان دارد و داستان دیگر مربوط به سال ۲۰۰۸ در بوستون آمریکاست. در خط داستانی معاصر، زنی به نام اللا که با مشکلات خانوادگی و سردی روابط زناشویی دست‌وپنجه نرم می‌کند، شغلی به عنوان ویراستار می‌پذیرد. وظیفه او بررسی رمانی به نام ملت عشق است؛ رمانی که به‌تدریج بر روح و زندگی او تأثیر می‌گذارد و تحولی درونی در وی پدید می‌آورد.

یه دختر . . . تنها ، خسته ، اما هنوز قوی . کسی که سال‌هاست خودش را گرفته پشت خودش باشه ، چون کسی نبوده . با اینکه دلش تکیه‌گاه می‌خواهد ، خودش تکیه‌گاه بقیه است ، برای همون چند نفری که هنوز براش مهمن . زود میرنجه ، زود میبا لببقیه ​ولی ته دلش هنوز هم همون دختر احساسیه یه دختر... تنها، خسته، اما هنوز قوی. کسی که سال‌هاست خودش را گرفته پشت خودش باشه، چون کسی نبوده. با اینکه دلش تکیه‌گاه می‌خواهد، خودش تکیه‌گاه بقیه است، برای همون چند نفری که هنوز براش مهمن. زود می‌رنجه، زود می‌شکنه، ولی یاد گرفته که نشون می‌ده… با لبخند جلو می‌ره، با اراده ادامه می‌ده، فقط به امید بقیه حالشون خوب باشه. ولی ته دلش هنوز هم همون دختر احساسیه… همونی که دلش یه آغوش امن می‌خواد. گاهی فکر می‌کنه دیگه دلش چیزی حس نمیکنه… اما خودش می‌دونه هنوز اون ته‌ها، یه قلب زنده‌ست…

سایه، دختری یتیم و دانشجوی زبون‌دار، با عمه و دخترعمه‌اش زندگی می‌کند. برای خرج زندگی، گاهی پسرها بازی می‌دهند و از آن‌ها پول می‌گیرند. اما وقتی با نوید، استادش، وارد رابطه می شود، همه چیز عوض می شود. نوید سایه را به شرکتش می‌برد و در آنجا سایه با فرهان، رئیس مرموز شرکت، آشنا می‌شود. مردی که همان عمارتی را دارد که عمه‌ی سایه سال‌ها در آن کار کرده است. با رفت وآمد سایه به عمارت، گذشته‌ای که همیشه پنهان بود، کم‌کم برملا می‌شود... گذشته‌ای که شاید خودش هم جزئی از آن باشد.

نخست، همگان بر من تاختند— پدر و مادری خاموش، که نگاهشان داد می‌زد: «برنگرد، راهت خطاست» که در آستانه سقوط، منتظره بودند. اما من، با سماجتِ خاموش، رفتم. و آنگاه، همان دشمنان با من همپیمان شدند، پدر و مادر، دلگرم شدند... و من، وارث دنیایی شدم به نام «تشریفات»— دنیایی از بازیهای پنهان و چهره های نقابدار. چهار دیواری‌های خالی بود، اما من در آن مست شدم. و این مستی، در گذر زمان، بدل شد به عادت، عادت، توبه‌ای پوچ شد. اما چه باک؟ سوگند خورده‌ام دیگر نخورم… مگر امشب… و فردا شب… و همه شب‌های بی‌پایان بعد.

روژین، زنی که روزگاری با دستان خالی و قلبی پر از امید وارد دنیای خشن مد شد، حالا بعد از سال‌ها تلاش، به جایی رسیده که دیگر تاب ادامه دادن ندارد. خستگی، فشار، و نیاز به فاصله گرفتن از همه‌چیز، او را روانه ترکیه و خانه مادرش می‌کند. اما درست در زمانی که گمان می‌برد دیگر هیچ چیز قرار نیست تغییر کند، به شکلی کاملاً اتفاقی با گروهی از مدل‌های جوان روبه‌رو می‌شود. آشنایی کوتاه با سرپرست گروه، آرام‌آرام دری تازه را در زندگی او می‌گشاید... دری به جهانی متفاوت و غیرقابل‌پیش‌بینی.

– نهال همیشه فکر می‌کردم دوست داشتن کیهان، همه‌چیز را کافی می‌کند. – و کیهان هم همیشه می‌خواست نهال، فقط یک زن خانه‌دار بماند. ازدواجشان سنتی بود. بی‌پرسش، بی‌تردید. اما زندگی، حقیقت‌ها را پنهان نمی‌کند. سوال‌هایی سر برآوردند که هیچ‌کس طرح‌شان را نداشت. و بعد... خیانت. رابطه فروپاشید. حالا یک سوال باقی‌ست – تنها یک سوال: خائن کیست؟ تلبیس، نام دیگر دروغی‌ست که لباس حقیقت پوشیده شده است.

همه کهزاد فخار رو می‌شناسند. پسری که هیچ دلی از دستش در امان نیست. اون شب، بی‌خبر از همه جا، فقط به خاطر رفاقت، پا به مهمونی‌ای می‌ذاره که یه جورایی با بقیه فرق داشت. توی شلوغی‌ها، توجه به دختری جلب می‌شه و با چند کلام، رابطه‌ای شکل می‌گیره که خیلی سریع‌تر از همیشه جلو می‌ره. اما فردا صبح، حقیقتی روشن می‌شه که نفسش رو بند میاره: اون دختر یه افسر ارتش، سروانی با ماموریتی ویژه... و حالا کهزاد باید تاوان شب گذشته رو پس بده.

«زیتون» روایتی زن‌محور از تلاش، بقا و پیروزی است. شخصیت اصلی داستان، دختری با اراده‌ای استودنی، که با وجود تمام چالش‌های زندگی، مسیر موفقیت را با دستان خود هموار کرده است. او با روحیه‌های کمال‌گرا و جهانی‌دیده، به عنوان مدل مشهور در ترکیه شناخته می‌شود. داستان در محور مرور خاطرات او شکل می‌گیرد. خاطراتی از ترک وطن، فرار به امید آینده‌ های بهتر، و تمام رنج‌هایی که متحمل شدند. بازگشتی‌اش به ایران به‌واسطه یک پروژه کاری، فرصتی می‌شود برای بازگشت دوباره با گذشته، و آشنایی با چهره‌های تازه‌ای او را به انتخاب‌های تازه‌ای سوق می‌دهند.

زندگیمو پر از سیاهی کردم. پر از نفرت و تاریکی..فقط به خاطر همون عذابی که همیشه ازش دَم می زد. انقدر که برای خودم این واژه ی گناهکار رو تکرار کردم تا تونستم کاری کنم بشه ملکه ی ذهن و روح و قلبم.اون شعارش دوری از گناه بود ولی عملش… یک گناهکار حرفه ای بود..یه ادم از جنس تاریکی ولی با ظاهری شیشه ای ، شکست..بالاخره تونست ظاهر شیشه ای وشکننده ش رو هزار تیکه کنه. و اونوقت بود که ظاهر زشت و پلید گناهانش نمایان شد. و من دیدم ، به چشم دیدم. بزرگترین گناهان اون افراد گناهکار رو دیدم و نفرت رو تو وجودم پرورش دادم. نفرت همون چیزی که بر قلب سنگی من حکومت می کرد.. من… آرشام… اسمم گناهکار ، رسمم تباهکار...

یه دختر معمولی… نه خاص، نه متفاوت. ولی زندگی همیشه دنبال سورپرایزه. بیخبر، وارد مسیری می‌شه که ازش یه ستاره می‌سازه: شهرت، رقابت، پول… و بعد، وقتی فکر می‌کنم همه چیزو می‌بینم… از راه می‌رسه. یه عشق واقعی، توی دورانی که خود عشق، بیشتر به افسانه می‌مونه.