توضیحات
دانلود کتاب سه خواهر pdf اثر آنتوان چخوف بدون سانسور
نام کتاب: سه خواهر
نام نویسنده: آنتوان چخوف
ژانر اصلی رمان: نمایشنامه
زبان رمان: فارسی
سال انتشار: فروردین 1404
تعداد صفحات : 138
معرفی کتاب سه خواهر
پس از مرگ پدر، زندگی برای سه خواهر—الگا، ماشا و ایرینا—در شهری پادگانی و دورافتاده از روسیه، به تکراری بی‌رحمانه و کالاتی نفس‌گیر بدل می‌شود. آن‌ها در دل روزمرگی‌های یکنواخت، تشنه‌ی معنا، عشق و ارتباطی با جهان پیرامون. در این میان، مسکو برایشان فقط یک شهر نیست؛ مسکو نماد امید است، آرزو، آغاز دوباره… جایی که فراموش‌شده می‌توان جان داد. تنها روزنه‌ی امیدشان برای رهایی، برادرشان آندری است. کسی که با شغلی در مسکو قرار دارد، راه این کوچ رؤیایی را هموار کند. اما آیا این امید به سرانجام می‌رسد، یا مسکو نیز به یکی دیگر از رویای‌های دوردست تبدیل خواهد شد؟
خلاصه کتاب سه خواهر
اتاق پذیرایی خانه پروز و روف ها که از سالن رقص پشت آن با یک ردیف ستون مجزا شده. نیمروز است. در بیرون آفتابی شاداب میدرخشد. در سالن رقص میز ناهارخوری گذاشته اند. اولگا در جامه آبی سیر دبیرهای دبیرستان سرگرم تصحیح ورقه های شاگردانش است. می ایستد یا راه میرود ماشا با لباس سیاه نشسته و کتاب می خواند کلاهش روی دامنش است. ایرنا با جامه سپید ایستاده و اندیشه ناک است. درست یک سال پیش بود که پدرمان مرد، نه؟ یک همچو روزی پانزدهم مه روز نامگذاری تو ایرنا یادم می آید که هوا خیلی سرد بود و برف می آمد. آن وقت ها من خیال می کردم محال است بعد از او زنده بمانم؛ تو هم غش کرده بودی و مثل مرده بی حرکت افتاده بودی.
و حالا یک سال گذشته و ما چقدر ساده درباره اش حرف میزنیم تو سفید میپوشی و صورتت راست راستی بشاش است… ساعت دوازده ضربه می زند.۱ اتاقی بزرگ با مبلمان مختصر در خانه های روسیه برای پذیرایی و رقص خوب، ساعت هم دوازده تا زد مکث یادم هست وقتی پاپا را به قبرستان میبردند یک دسته ارکستر ارتشی آمده بود. احترامات نظامی هم بود. آخر ژنرال بود، فرمانده تیپ با این همه عده زیادی برای تشییع جنازه نیامده ایرنا بودند. آخر باران تندی می آمد، باران و برف چه لزومی دارد تمام این خاطره ها را پیش بکشیم؟ بارون تو زنباخ و سولیونی از پشت ستونهای کنار میز سالن رقص ظاهر میشوند. اولگا امروز آنقدر گرم است که می توانیم پنجره ها را چارطاق بگذاریم.
با این همه هیچ برگی روی درختهای غـان به چشم نمی خورد پاپا یازده سال پیش سرتیپ شد و بعدش مکو را ترک گفت و ما را هم با خودش برد. الآن چه خوب یادم میآید که همه چیز توی مسکو چقدر شکفته بود همه چیز توی آفتاب و گرما غوطه می خورد. یازده سال گذشته هنوز هم تمامش یادم است. انگار همین دیروز آنجا را ترک کردیم وای خدایا! امروز صبح وقتی بیدار شدم و سیلان، آفتاب همین آفتاب بهاری را دیدم چقدر احساس دگرگونی و شادی کردم احساس کردم چقدر اشتیاق دارم به زادگاهمان مسکو چبوتیکین توزنباخ برگردم. به تو زنباخ ارواح بابات قبول دارم چرند است. ماشا در کتابش فرو رفته آهنگی را آهسته با سوت می زند.
ماشا سوت زدن را بس کن این چه کاری است؟ [مکت] به نظرم همیشه باید این سردرد مداوم را داشـتـه بـاشــم چون مجبورم هر روز بروم مدرسه و درست تا غروب هی درس بدهم مثل این که افکار آدمهای خیلی قدیمی به سرم زده. واقعاً دارم حس میکنم نیروی جوانیم آب می شود. قطره قطره روز به روز هر روز توی تمام این چهار سال که در مدرسه کار میکنم… فقط یک آرزو داشته ام که هی شدیدتر می شود….. کاش فقط میشد به مسکو برگردیم خانه را بفروشیم زندگی اینجامان را به آخر برسانیم و برگردیم مسکو آره مسکو به محض اینکه امکانش را پیدا کنیم. چبوتیکین و توزنباخ میخندند.
ایرنا فکر میکنم آندری به زودی استاد دانشگاه بشود.