امروز، مادری‌ام با دو فرزند، یک زندگی را به دست آورد که شاید بر من تحمیل شود، اما در هر قدمی ناب نهفته بود. روزگاری دخترکی پر از شوق و شور، سرمست از بوی زندگی و عشق بودم. عاشق پسری با چشم‌های آبی، راننده‌ی مینی‌بوسی کوچکی که برایش همه‌ی اشعار فروغ را از بر کردم و نفس کشیدم. اما سرنوشت نقشه‌ای دیگر در ذهن داشت و او را از مسیر زندگی‌ام به راه ناشناخته برد… جایی که آرزوهایم به آرامی تغییر کرد.