رمان دژ آشوب از زینب ایلخانی یک رمان در ژانرهای رمان درام|رمان عاشقانه|رمان معمایی می باشد که سال 1399 در اپلیکیشن رمان کلوب منتشر شده است.
مقداری از متن رمان:
خودش را روی کاناپه ی مخمل نسکافه ای رنگ رها کرده و هم زمان پاهایش را به سمت دسته ی قطور کاناپه کش می دهد و در حالی که نگاهش در قرینگی بین دو ساق پایش متمرکز شده ریز بینانه پاهایش را بر انداز می کند نگاهی به سمتم انداخته و با کرشمه دسته ا ی از گیسوان نرم و عسلی رنگش را از روی پیشانی کنار زده ماهرانه پیچ و تابی به عضلات نیمه برهنه و خیره کننده اش میدهد و در حالی که چشمانش به شدت مخمور شده می پرسد
– به نظرت چطور شده؟
ته مانده ی محتویات داخل گیلاس را یک جا هورت می کشم و گیلاس خالی را مقابل چشمانم می گیرم از پس جداره ی قطور گیلاس که حکم ذره بین را دارد به قسمت های برهنه ی پیکرش چشم می دوزم قبل از اینکه جوابی بدهم از این تاخیر به تنگ امده متوقعانه می گوید
– بی احساس ،منظورم رنگ پوستمه به نظرت این حد شکلاتی خوبه ؟
یک چشمم را می بندم در حالی که گویا دقتم را چند برابر کرده ام مست و هوس الود بهش می گم:
– اوممممم…..عالیه
غلتی زده در حالی که روی شکم روی سطح نرم و فرو رفته ی مبل دراز کشیده ساق یک دستش را تکیه گاه چانه ی خوش فرمش کرده در ان حالت که چشمانش هزار برابر مخمورتر از قبل شده و شرارتی خاص در انها موج می زند پشت چشم نازک کرده می پرسد
– فقط همین ؟؟؟!!!!
خوب می دانم منطورش چیه و تو این ساعات طالب چیست بی اختیار بلند شده و به سمتش می رم کنار کاناپه روی دو زانو می نشینم و دیوانه وار لبهام رو میان چال گرم و مرطوب زیر گردنش فرو می کنم وجودم را میهمان یک نفس عمیق از عطر دل انگیر و رایحه ی مخصوص عطر تن او کرده هم زمان یک دستم را میان حفره ی ایجاد شده بین پیکر او تشک مبل فرو می برم و با یک حرکت او را از جا کنده به سبکی پر کاهی روانه ی اغوشم می کنم می خندد و با ولع زیر چانه ام لب می کشد و در همان حال یک دستم را گرفته بر روی ران برهنه و وسوسه انگیزش می گذارد لب هایم را به اسارت دندان ها کشیده و با قدرت شروع به فشردن کشاله های رانش می کنم…..
